Een cultureel weekje

De afgelopen week heeft voor mij zwaar in het teken van cultuur gestaan. Je zou bijna denken dat de bezuinigingen helemaal niet aan de orde zijn. ;-) Maar misschien wel juist daarom is het erg fijn te merken dat er nog zo'n groot aanbod is op het moment. Hopelijk verschraalt het niet in de nabije toekomst.

De enorme overconsumptie in een week tijd heeft bij mij wel de gedachte getriggerd om een blog op te zetten over alles wat ik meemaak dat iets met cultuur te maken heeft. Om m'n gedachten te ordenen, maar ook om mezelf te dwingen me een mening te vormen over datgene wat ik zie en hoor op cultureel gebied.

De week begon vrijdag met Saltimbank van TG42 in samenwerking met Generale Oost (regie Joeri Vos). Ik had nooit gedacht dat ik een voorstelling over clowns mooi zou kunnen vinden. Maar het was een prachtige voorstelling, compleet met de integrale tekst van het stuk van Heijermans.Schrijnend ook. Na afloop was er in Lux een Meet & Greet met twee van de acteurs. het was erg interessant om iets meer over het maakproces te horen: hoe iedereen op zoek moest naar 'zijn eigen clown'. En hoe je daarbij omgaat met de onvermijdelijke reacties uit het publiek.

's Zondags de film Drive gezien met Ryan Gosling in de hoofdrol, samen met Carey Mulligan. De chemie tussen hen tweeen spatte van het doek. Gruwelijk gewelddadig, maar ook erg indrukwekkend.

's Maandags door naar een cultuurdebat over onze locale cultuurvisie in Nijmegen. Leuke formule, waarbij het aanwezige publiek mee kon stemmen over het karakter van de persoon die Nijmegen zou zijn op cultureel gebied.

Donderdag naar Bimbo van Boogaerdt & Van der Schoot in De Groene Engel in Oss. Het theater zelf was ook een ontdekking, maar de voorstelling is een van de beste die ik ooit gezien heb. De dames werpen vragen op rondom de huidige pornoficatie van het vrouwbeeld. Maar tegelijk zeggen ze ook veel over de huidige beeldvorming. Ze doen dit op een ingenieuze manier, door de toeschouwer naar tv-schermen te laten kijken met hun rug naar de 'tv-studio' toe, waarin zij live de beelden creeren. Als een soort onzichtbare, maar ook ongemaakte afspraak durf je je bijna niet om te draaien om te kijken naar hoe de constructie opgezet wordt. Steeds afstandelijker, steeds ongemakkelijker voel je je. Een ijzersterke voorstelling, waar je nog lang over na kan praten en verder denken.

Vrijdag The Ides of March van George Clooney, wederom met Ryan Gosling. Een totaal andere rol dan in Drive. De film zelf is wat minder geslaagd: de rechtlijnigheid druipt er vanaf. Geen enkele wending is verrassend, helaas. Maar dankzij het sterke spel van de top-cast toch nog steeds het bekijken waard.

Tot slot als afsluiter gisteren 'Dames en heren' van Hofstra & Thiry. De heren zouden erg gebaat zijn bij een regisseur, die hen wat meer op het pad zou houden. Het idee van een try-out, die maar niet op gang wil komen is heel mooi, maar dan moet 'ie ook uit de verf komen. Het was de bedoeling dat het genant zou zijn, maar nu was het onbedoeld ook zo. Het klassieke woord  Publikumsbeschimpfung kwam in me op. En volgens mij was dat niet wat ze beoogden...

Naar aanleiding van Hofstra & Thiry wil ik een discussiepunt aanzwengelen. Een voorstelling in het voor mij dichtst bijzijnde theater Lux in Nijmgen kost tegenwoordig maar liefst 19,50. Daar kunnen zij niets aan doen, dit is domweg het gevolg van de BTW-verhoging. Ik vrees echter dat dit enorme bedrag betekent dat ik - meer dan voorheen - keuzes moet maken welke voorstellingen ik ga kijken. En dan sla je een mindere voorstelling toch op in je geheugen, met als gevolg dat ik in de toekomst waarschijnlijk niet snel meer voor Hofstra & Thiry zal kiezen. Je wordt als niet al te vermogende toeschouwer min of meer gedwongen om 'veilige' keuzes te maken. En dat is iets dat Hofstra & Thiry en theatermakers in het algemeen niet verdienen. Op deze manier wordt een ietwat mindere voorstelling meteen afgestraft en luidt deze mogelijk het begin van het einde voor een gezelschap in.

Hoe dan ook: Het was een enerverende week..