FrouFrou van Bambie

-
gezien: 17 december 2019, Lux Nijmegen

Jochem Stavenuiter heeft, nu Bambie na een korte retraite "back" is, een idee uitgewerkt dat hij al veel langer koesterde. Frou Frou is gebaseerd op clowns uit Fellini-films, op de figuur die Jochem Stavenuiter speelde in de voorstelling Fellini van het Noord Nederlands Toneel (NNT) en op Harry Ikink, een oude oom van Jochem met een dichterlijke inborst.

Een clown, FrouFrou, heeft duidelijk last van zijn ouderdom. Hij praat traag en verheven. Heeft hij een herseninfarct gehad, misschien? Hij filosofeert in gedragen, prachtige volzinnen over zijn bestaan. Twee cellisten verschijnen en verdwijnen. Hun muziek doet zijn lijf vanzelf bewegen: Herinneringen aan acts die hij soms wel en soms niet meer helemaal weet. De cellisten vertolken ook personages uit zijn verleden: een meisje dat hij ooit lief heeft gehad en een bulderende circusdirecteur waar hij voor werkte. Soms speelt hij zelf trompet, maar de aanzetten tot muziekstukken veranderen jammerlijk in getetter. Hij blijft vasthouden aan zijn oude routines tot het echt niet meer gaat.
Een avond vol weemoed, maar ook onderkoelde humor. Heel herkenbaar in meerdere opzichten. Prachtig mimespel van Jochem Stavenuiter die zijn lijf zo waanzinnig goed in kan zetten voor de kleinste uitdrukkingen. En heel mooi muziekspel van de beide cellisten, ook in samenhang met het toneelspel van Jochem. Een ontroerende avond !

FrouFrou: Jochem Stavenuiter
Cellisten: Amber Docters van Leeuwen, Pepijn Meeuws

De trailer van FrouFrou:  https://www.youtube.com/watch?v=PHd8R9XHYug

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Fabian oder der Gang vor die Hunde

-
(2021, regie: Dominik Graf) gezien in: Kulturbrauerei Kino, Berlijn: 7 augustus 2021 / in Nederland vanaf februari 2022 te zien Fabian oder der Gang vor die Hunde is losjes gebaseerd op een - deels autobiografische - roman van Erich Kästner (Fabian, Die Geschichte eines Moralisten, 1931). Kästner werd vooral bekend om zijn kinderboeken, zoals Emil und die Detektive en Das doppelte Lottchen. Geboren in Dresden, is Kästner via een studie in Leipzig naar Berlijn vertrokken en heeft daar van 1927 tot het einde van de 2e Wereldoorlog geleefd. Daarna is hij, tot aan zijn dood in 1974, naar München verhuisd. Het motto van Eric Kästner was "Het verleden moet praten en wij moeten luisteren. Eerder zullen wij en zij geen rust vinden." Dit is heel goed terug te zien in deze film, die speelt in begin jaren '30 in Berlijn. Jakob Fabian is een reclameman, die voor een sigarettenfabrikant werkt. Leuk detail: De hele film door steekt hij de ene na de andere sigaret op. Hij leeft er, same...
Meer lezen

Midzomernachtsdroom door TG Oostpool, Phion & Introdans

-
regie: Daria Bukvic gezien: 17 april Stadsschouwburg Nijmegen A dream within a dream... wat zaten er veel lagen in deze voorstelling! De gebundelde krachten tussen de drie grote gezelschappen uit het Oosten levert een sprankelend inclusief en divers sprookje op, met ook een toefje politiek en maatschappijkritiek, dit laatste overgeheveld via het hilarische personage Yordi, uit de ijstijd notabene - toen klimaat blijkbaar ook al een probleem was.  De setting is Athene en het bos daaromheen. Het jaar is 2022, waardoor allerlei hedendaagse kwinkslagen een plek kunnen vinden in deze boute bewerking ! Rollen en genders lopen door elkaar, soms letterlijk door een aantal dubbelrollen, die nooit een probleem vormen voor de voortgang van het komische drama. Grappen over de anderhalve-meter-samenleving zijn slim verweven in de onmogelijkheid van de geliefden om elkaar te naderen, hier niet door het virus wiens naam wij niet noemen, maar door een magische vloek. Een amateurgezelschap met als ...
Meer lezen

L'Etang / Regie Gisèle Vienne, spel Adèle Haenel en Ruth Vega Fernandez

-
gezien: 8 juni 2021, Holland Festival Onwennig, uitgelaten, maar nog een beetje aan banden gelegd. Na maanden van lockdown mogen we eindelijk weer het theater in. Het Holland Festival had de 'eer' als test-event te mogen dienen. Dus na een negatieve coronatest in de testen voor toegang straat togen we naar Amsterdam om de hoofdrolspeelster van Portrait de la jeune fille en feu in levenden lijve te aanschouwen. De voorstelling had al hevig uiteenlopende kritieken gekregen, ik vind dat eigenlijk wel een aanbeveling: hij nodigt dus blijkbaar uit tot heel verschillende blikken. Helaas was het uitje nog niet vergezeld van een vooraf gonzende foyer en een nazit achteraf met misschien een glimp van de actrices. Maar de nazit "onder ons" in een cafeetje nabij was ook prima voor de evaluatie. L'Etang (De vijver) is gebaseerd op een privé toneeltekst die de Zwitserse Robert Walser in 1902 voor zijn zusje geschreven heeft. Het is een heel kort tekstje, waaronder een wereld a...
Meer lezen