Repelsteeltje en de blinde prinses van Theater Rotterdam
gezien: 11 maart 2020 in De Lawei, Drachten
Het gonst en kwettert in de grote zaal van De Lawei in Drachten. 900 blije mensen zitten daar te wachten op de start van Repelsteeltje en de blinde prinses...
De voorstelling is voor 8+. Er zitten weliswaar veel grappen en verwijzingen in, die geen 8- of 15-jarige gaat snappen, maar de jeugd ging vol los op de slapstick-achtige taferelen en de vragen en plaagstoten van Repelsteeltje en Greet Hoffmans, die direct aan de zaal waren gericht. Maar dus ook - door alle grapjes rondom het koningshuis en actuele thema's - enorm leuk voor alle volwassenenen. Ik vind het altijd heel bijzonder dat het theatermakers lukt om zoveel lagen aan te brengen in jeugdvoorstellingen: voor alle leeftijden zit er genoeg interessants en grappigs in deze voorstelling. En het - overvolle - verhaal blijft op alle niveaus aanstekelijk en begrijpelijk.
Dit verhaal over Repelsteeltje en de blinde prinses (Marijke, later Christina) is een mash-up van sprookje, geschiedenis en actuele thema's: Repelsteeltje is een huiverige AVG-prediker, die aan niemand zijn gegevens wil afgeven. Bernhard loopt als een ware Harvey Weinstein rond in een toen-nog-niet-gedefinieerd #metoo-tijdperk. Greet Hofmans is een goeroe / haptotherapeut / zieneres die nu rond zou kunnen lopen, en Juliana en haar enige dochter (!) Marijke zijn aandoenlijk in hun naïviteit en hebben een overdosis aan liefde te geven. Via Marijke wordt ook nog eens de rol van gehandicapten en inclusiviteit van de maatschappij aan de orde gesteld. Tot slot is varkensboer Joost, de vader van Sterre, een moderne agrariër die de barricades op wil, maar niet zo goed weet hoe...
Geheel in lijn met de Duitse roots van Bernhard zijn alle liedjes bewerkingen van Duitse hits: zo horen we Unbeschreiblich Weiblich, Rock Me Amadeus, 99 Luftballons en Ich bin wie Du langskomen, in een grappige Nederlandstalige variant. De zangkwaliteiten van de spelers zijn nogal verschillend, maar dat mag de pret niet drukken.
Een geweldige voorstelling, die maar weer 'ns aantoont dat een goede jeugdvoorstelling zowel "liefdevol kritisch", educatief en historisch correct en vooral vreselijk leuk tegelijk kan zijn !
P.S. Achteraf blijkt dat dit voorlopig de laatste avond was dat er met zoveel mensen tegelijk naar een theatervoorstelling gekeken mocht worden. De volgende dag maakt Mark Rutte bekend dat alle evenementen met meer toeschouwers dan 100 mensen moeten worden afgelast ...
Het gonst en kwettert in de grote zaal van De Lawei in Drachten. 900 blije mensen zitten daar te wachten op de start van Repelsteeltje en de blinde prinses...
De voorstelling is voor 8+. Er zitten weliswaar veel grappen en verwijzingen in, die geen 8- of 15-jarige gaat snappen, maar de jeugd ging vol los op de slapstick-achtige taferelen en de vragen en plaagstoten van Repelsteeltje en Greet Hoffmans, die direct aan de zaal waren gericht. Maar dus ook - door alle grapjes rondom het koningshuis en actuele thema's - enorm leuk voor alle volwassenenen. Ik vind het altijd heel bijzonder dat het theatermakers lukt om zoveel lagen aan te brengen in jeugdvoorstellingen: voor alle leeftijden zit er genoeg interessants en grappigs in deze voorstelling. En het - overvolle - verhaal blijft op alle niveaus aanstekelijk en begrijpelijk.
Dit verhaal over Repelsteeltje en de blinde prinses (Marijke, later Christina) is een mash-up van sprookje, geschiedenis en actuele thema's: Repelsteeltje is een huiverige AVG-prediker, die aan niemand zijn gegevens wil afgeven. Bernhard loopt als een ware Harvey Weinstein rond in een toen-nog-niet-gedefinieerd #metoo-tijdperk. Greet Hofmans is een goeroe / haptotherapeut / zieneres die nu rond zou kunnen lopen, en Juliana en haar enige dochter (!) Marijke zijn aandoenlijk in hun naïviteit en hebben een overdosis aan liefde te geven. Via Marijke wordt ook nog eens de rol van gehandicapten en inclusiviteit van de maatschappij aan de orde gesteld. Tot slot is varkensboer Joost, de vader van Sterre, een moderne agrariër die de barricades op wil, maar niet zo goed weet hoe...
Geheel in lijn met de Duitse roots van Bernhard zijn alle liedjes bewerkingen van Duitse hits: zo horen we Unbeschreiblich Weiblich, Rock Me Amadeus, 99 Luftballons en Ich bin wie Du langskomen, in een grappige Nederlandstalige variant. De zangkwaliteiten van de spelers zijn nogal verschillend, maar dat mag de pret niet drukken.
Een geweldige voorstelling, die maar weer 'ns aantoont dat een goede jeugdvoorstelling zowel "liefdevol kritisch", educatief en historisch correct en vooral vreselijk leuk tegelijk kan zijn !
P.S. Achteraf blijkt dat dit voorlopig de laatste avond was dat er met zoveel mensen tegelijk naar een theatervoorstelling gekeken mocht worden. De volgende dag maakt Mark Rutte bekend dat alle evenementen met meer toeschouwers dan 100 mensen moeten worden afgelast ...
Reacties
Een reactie posten