Parasite van Bong Joon Ho
gezien: 4 dec 2019, Lux Nijmegen
Wat nog te schrijven over Parasite, de waarschijnlijk meest besproken en bekroonde film van 2019? Een Gouden Palm in Cannes en recentelijk nog alle mogelijke Oscars, inclusief als eerste niet-engelstalige film ooit de Oscar voor Beste film !
Ik ging daar dus ook niets aan toevoegen. Maar... er werd me toch sterk aangeraden er wel iets over te schrijven vanuit mijn perspectief, dus bij deze dan toch.
Parasite is een meer dan prachtige film van de Zuid-Koreaanse regisseur Bong Joon Ho, die al eerder van zich liet horen met bijzondere films. Het lijkt alsof hij alle genres binnen de filmtaal aan het verkennen is. En in Parasite gooit hij maar liefst een genre of vier tegelijk en door elkaar in de strijd. Van tragisch naar komisch naar horror naar sociaal-maatschappelijk kritisch. Het zit allemaal in deze film over verschillende lagen van de zuid-koreaanse bevolking.
Het gezin Kim dat de hoofdrol speelt woont in een kelderwoning, waar ze nauwelijks daglicht hebben. De woning stroomt ook nog helemaal onder in de loop van de film. Toch zijn ze optimistisch van nature en proberen ze het beste van hun situatie te maken. Hun zoon Ki-woo is meer dan intelligent en slaagt er in - via een vriend en met vervalste documenten - zich voor te doen als leraar Engels en huiswerkbegeleider. Hij komt in dienst van de rijke familie Park. Deze familie woont in een prachtig designhuis en is van alle luxe voorzien. Al snel lukt het Ki-woo om ook zijn andere gezinsleden aan een baan te helpen bij deze familie: vader wordt chauffeur, de krengige huishoudster wordt eruit gewerkt ten gunste van moeder en zijn zus geeft al snel schilderles aan het zoontje. Dit alles onder valse namen, zodat ze niet als gezin worden ontmaskerd door de familie Park. Als de rijke familie een weekendje weg gaat, ontspoort de situatie snel.
Gaandeweg de film komt er nog meer gelaagdheid in de personages en hun behuizing. Daar zal ik niet te veel over verklappen, want ga deze film vooral zelf nog zien. In elk geval speelt daarin reuk ook een rol: in symbolische zin is hun reuk het enige dat niet valt te maskeren door het gezin Kim.
Wat ik wel kan vertellen is dit: De verschillende statussen van de personages worden nog wranger duidelijk door de plekken waar ze wonen. Het design-huis waar de film zich grotendeels afspeelt, is dan ook speciaal voor de film is ontworpen en gebouwd. Het huis weerspiegelt dan ook exact de onderlinge verhoudingen en is daarmee zelf een personage geworden. Ik moest vaak denken aan Borgman van Alex van Warmerdam. Ook daarin is het huis speciaal gebouwd voor de film om precies te faciliteren wat van Warmerdam voor zijn drama nodig had. Ook in deze film zijn er "parasieten", indringers die het huis steeds meer overnemen.
In Parasite kan de titel echter op meerdere manieren gelezen worden: steeds meer komt de vraag op wie er nu eigenlijk de parasieten zijn? Ook het welgestelde gezin Park kan alleen maar gedijen in de klassenmaatschappij zoals die in Zuid-Korea bestaat. Zij leven hun luxe leventje dankzij de diensten van de arme Kim's, die op hun manier natuurlijk weer parasiteren op de rijkdom van de Parks. En dan hebben we het nog niet eens over ...
Als je nog meer info wilt, kijk dan vooral de masterclass terug die Bong Joon Ho op IFFR 2020 gegeven heeft. Deze is nog terug te kijken: https://iffr.com/nl/2020/events/masterclass-bong-joon-ho
Wat nog te schrijven over Parasite, de waarschijnlijk meest besproken en bekroonde film van 2019? Een Gouden Palm in Cannes en recentelijk nog alle mogelijke Oscars, inclusief als eerste niet-engelstalige film ooit de Oscar voor Beste film !
Ik ging daar dus ook niets aan toevoegen. Maar... er werd me toch sterk aangeraden er wel iets over te schrijven vanuit mijn perspectief, dus bij deze dan toch.
Parasite is een meer dan prachtige film van de Zuid-Koreaanse regisseur Bong Joon Ho, die al eerder van zich liet horen met bijzondere films. Het lijkt alsof hij alle genres binnen de filmtaal aan het verkennen is. En in Parasite gooit hij maar liefst een genre of vier tegelijk en door elkaar in de strijd. Van tragisch naar komisch naar horror naar sociaal-maatschappelijk kritisch. Het zit allemaal in deze film over verschillende lagen van de zuid-koreaanse bevolking.
Het gezin Kim dat de hoofdrol speelt woont in een kelderwoning, waar ze nauwelijks daglicht hebben. De woning stroomt ook nog helemaal onder in de loop van de film. Toch zijn ze optimistisch van nature en proberen ze het beste van hun situatie te maken. Hun zoon Ki-woo is meer dan intelligent en slaagt er in - via een vriend en met vervalste documenten - zich voor te doen als leraar Engels en huiswerkbegeleider. Hij komt in dienst van de rijke familie Park. Deze familie woont in een prachtig designhuis en is van alle luxe voorzien. Al snel lukt het Ki-woo om ook zijn andere gezinsleden aan een baan te helpen bij deze familie: vader wordt chauffeur, de krengige huishoudster wordt eruit gewerkt ten gunste van moeder en zijn zus geeft al snel schilderles aan het zoontje. Dit alles onder valse namen, zodat ze niet als gezin worden ontmaskerd door de familie Park. Als de rijke familie een weekendje weg gaat, ontspoort de situatie snel.
Gaandeweg de film komt er nog meer gelaagdheid in de personages en hun behuizing. Daar zal ik niet te veel over verklappen, want ga deze film vooral zelf nog zien. In elk geval speelt daarin reuk ook een rol: in symbolische zin is hun reuk het enige dat niet valt te maskeren door het gezin Kim.
Wat ik wel kan vertellen is dit: De verschillende statussen van de personages worden nog wranger duidelijk door de plekken waar ze wonen. Het design-huis waar de film zich grotendeels afspeelt, is dan ook speciaal voor de film is ontworpen en gebouwd. Het huis weerspiegelt dan ook exact de onderlinge verhoudingen en is daarmee zelf een personage geworden. Ik moest vaak denken aan Borgman van Alex van Warmerdam. Ook daarin is het huis speciaal gebouwd voor de film om precies te faciliteren wat van Warmerdam voor zijn drama nodig had. Ook in deze film zijn er "parasieten", indringers die het huis steeds meer overnemen.
In Parasite kan de titel echter op meerdere manieren gelezen worden: steeds meer komt de vraag op wie er nu eigenlijk de parasieten zijn? Ook het welgestelde gezin Park kan alleen maar gedijen in de klassenmaatschappij zoals die in Zuid-Korea bestaat. Zij leven hun luxe leventje dankzij de diensten van de arme Kim's, die op hun manier natuurlijk weer parasiteren op de rijkdom van de Parks. En dan hebben we het nog niet eens over ...
Als je nog meer info wilt, kijk dan vooral de masterclass terug die Bong Joon Ho op IFFR 2020 gegeven heeft. Deze is nog terug te kijken: https://iffr.com/nl/2020/events/masterclass-bong-joon-ho
Reacties
Een reactie posten