TG Maastricht - Brieven uit Genua - online voorstelling (de zoom-editie)
Gezien: 22 april 2020, vanuit mijn eigen huiskamer
Hoe gaat het culturele leven verder in tijden van Corona. Hoe kun je toch voorstellingen maken en delen met mensen? Opnemen en gratis rondstrooien via diverse media, live voor een klein publiek, monologen opnemen of live tonen en nog veel meer opties kwamen binnen een paar dagen na de lockdown al langs. Ik heb alle trends over me heen laten komen en besloot om als eerste een live voorstelling via Zoom te gaan volgen. Het ging om Brieven uit Genua van Toneelgroep Maastricht. Deze hadden ze al gespeeld, maar nu bewerkt voor zoom.
Uit de synopsis: "Hermans speelt Ilja Leonard Pfeijffer, de Nederlandse schrijver die in 2008 samen met zijn geliefde Gelya naar Rome fietst. Ze vestigen zich in Genua, de labyrintische havenstad met haar duistere steegjes, ontelbare palazzi en evenzovele gelukzoekers. Een paar jaar later vertrekt Gelya naar Berlijn, en vindt de schrijver zichzelf terug onder een lekkende parasol in het barre, bange oord dat werkelijkheid heet. Hij probeert zijn leven te vatten in brieven, gericht aan zijn voormalige geliefde Gelya. Alle brieven zijn echt en daadwerkelijk verstuurd."
De hamvraag was natuurlijk: blijft een live voorstelling via internet overeind? Voel ik mij onderdeel van deze voorstelling?
TG Maastricht had een opzet gemaakt voor 2 acteurs, een pianiste en een zangeres. Allen zaten in hun eigen ruimte. De acteurs waren regisseur Michel Sluysmans en Servé Hermans, samen de artistieke directie van TG Maastricht. Vanuit Gent verzorgde Elisabeth De Loore de muziek, in Antwerpen zong Lies Verholle. In eerste instantie heel vervreemdend, maar je went al snel aan het switchen tussen de verschillende huiskamers.
De voorstelling leent zich wonderwel voor het online medium. Je ziet iemand praten en je fantasie doet de rest. In het begin zijn de acteurs vooral zichzelf, maar gaandeweg worden er meer "props", pruiken en andere kleine attributen ingezet. De muziek zorgt voor mooi verstilde entr'actes.
Het voorstel was om de "speaker's view" van Zoom te gebruiken, waarbij de acteurs en muzikanten beurtelings het grootst in beeld kwamen. Maar daarnaast kon je ook je mede-publiek zien zitten op hun eigen bank en langs die verschillende schermpjes scrollen. Dit vond ik misschien wel het leukst en maakte dat ik me echt onderdeel van een live voorstelling voelde. We werden tijdens de voorstelling zelf op "mute" gezet, maar aan het einde werden we "aan" gezet en mochten we klappen. Je kon dat ook allemaal van elkaar horen. Daarnaast was het gegeven dat alles live was en je getuige daarvan was met slechts een kleine groep mensen heel bijzonder.
Kortom: het was voor mij een hele goede eerste online-voorstelling. Het deed me vertrouwen krijgen dat er op dit vlak de aanstaande tijd nog veel mogelijk gaat zijn om mijn meest dringende cultuur-behoefte te kunnen bevredigen. Natuurlijk wel als noodmiddel tot we straks weer samen in een echt theater mogen zitten om prachtige voorstellingen te beleven. Want uiteindelijk verlang ik daar nog steeds het meest naar.
Je kunt de voorstelling nog steeds online zien. Hier de link: https://www.toneelgroepmaastricht.nl/voorstelling/brieven_uit_genua_online
Hoe gaat het culturele leven verder in tijden van Corona. Hoe kun je toch voorstellingen maken en delen met mensen? Opnemen en gratis rondstrooien via diverse media, live voor een klein publiek, monologen opnemen of live tonen en nog veel meer opties kwamen binnen een paar dagen na de lockdown al langs. Ik heb alle trends over me heen laten komen en besloot om als eerste een live voorstelling via Zoom te gaan volgen. Het ging om Brieven uit Genua van Toneelgroep Maastricht. Deze hadden ze al gespeeld, maar nu bewerkt voor zoom.
Uit de synopsis: "Hermans speelt Ilja Leonard Pfeijffer, de Nederlandse schrijver die in 2008 samen met zijn geliefde Gelya naar Rome fietst. Ze vestigen zich in Genua, de labyrintische havenstad met haar duistere steegjes, ontelbare palazzi en evenzovele gelukzoekers. Een paar jaar later vertrekt Gelya naar Berlijn, en vindt de schrijver zichzelf terug onder een lekkende parasol in het barre, bange oord dat werkelijkheid heet. Hij probeert zijn leven te vatten in brieven, gericht aan zijn voormalige geliefde Gelya. Alle brieven zijn echt en daadwerkelijk verstuurd."
De hamvraag was natuurlijk: blijft een live voorstelling via internet overeind? Voel ik mij onderdeel van deze voorstelling?
TG Maastricht had een opzet gemaakt voor 2 acteurs, een pianiste en een zangeres. Allen zaten in hun eigen ruimte. De acteurs waren regisseur Michel Sluysmans en Servé Hermans, samen de artistieke directie van TG Maastricht. Vanuit Gent verzorgde Elisabeth De Loore de muziek, in Antwerpen zong Lies Verholle. In eerste instantie heel vervreemdend, maar je went al snel aan het switchen tussen de verschillende huiskamers.
De voorstelling leent zich wonderwel voor het online medium. Je ziet iemand praten en je fantasie doet de rest. In het begin zijn de acteurs vooral zichzelf, maar gaandeweg worden er meer "props", pruiken en andere kleine attributen ingezet. De muziek zorgt voor mooi verstilde entr'actes.
Het voorstel was om de "speaker's view" van Zoom te gebruiken, waarbij de acteurs en muzikanten beurtelings het grootst in beeld kwamen. Maar daarnaast kon je ook je mede-publiek zien zitten op hun eigen bank en langs die verschillende schermpjes scrollen. Dit vond ik misschien wel het leukst en maakte dat ik me echt onderdeel van een live voorstelling voelde. We werden tijdens de voorstelling zelf op "mute" gezet, maar aan het einde werden we "aan" gezet en mochten we klappen. Je kon dat ook allemaal van elkaar horen. Daarnaast was het gegeven dat alles live was en je getuige daarvan was met slechts een kleine groep mensen heel bijzonder.
Kortom: het was voor mij een hele goede eerste online-voorstelling. Het deed me vertrouwen krijgen dat er op dit vlak de aanstaande tijd nog veel mogelijk gaat zijn om mijn meest dringende cultuur-behoefte te kunnen bevredigen. Natuurlijk wel als noodmiddel tot we straks weer samen in een echt theater mogen zitten om prachtige voorstellingen te beleven. Want uiteindelijk verlang ik daar nog steeds het meest naar.
Je kunt de voorstelling nog steeds online zien. Hier de link: https://www.toneelgroepmaastricht.nl/voorstelling/brieven_uit_genua_online
Reacties
Een reactie posten